Η σβούρα των χρωμάτων
Περιγραφή
Τα παιδιά ξεκινούν δημιουργώντας τις δικές τους σβούρες με παλιά CD, βόλους και καπάκια. Παρατηρούν πως ισορροπεί καθώς περιστρέφεται και μαθαίνουν πως αυτό ήταν ένα παραδοσιακό παιχνίδι.
Μαθησιακοί Στόχοι
Κατανόηση φαινομένου οπτικής ψευδαίσθησης
Γνωριμία με το φαινόμενο της μίξης των χρωμάτων

Ηλικιακή ομάδα
Νήπιο
Διάρκεια
60 λεπτά
Πεδία S.T.E.A.M.
Επιστήμες
Τέχνη
Υλικά
1 παλιό CD
1 βόλος
1 καπάκι από πλαστικό μπουκάλι
Κόλλα υγρή
Τέμπερες
Πινέλα
ΒΗΜΑΤΑ
1
Η σβούρα είναι ένα παραδοσιακό παιχνίδι.
Καθώς περιστρέφεται με μεγάλη ταχύτητα μπορεί να ισορροπεί στη λεπτή της άκρη για αρκετή ώρα.


2
Τα παιδιά ξεκινούν δημιουργώντας τις δικές τους σβούρες με παλιά CD, βόλους και καπάκια και παρατηρούν πως ισορροπεί καθώς περιστρέφεται.


3
Τα παιδιά συζητούν για τα χρώματα. Το κόκκινο, το κίτρινο και το μπλε αποτελούν τα πρωτεύοντα χρώματα, τα οποία δεν μπορούν να δημιουργηθούν με αναμείξεις άλλων χρωμάτων. Αντίθετα όλα τα υπόλοιπα χρώματα δημιουργούνται από τη μίξη των τριών πρωτευόντων χρωμάτων.


4
Τα παιδιά ανακαλύπτουν ότι αν αναμείξουν το μπλε και το κίτρινο δημιουργούν το πράσινο χρώμα, το οποίο ανήκει στην κατηγορία των δευτερευόντων χρωμάτων. Αντίστοιχα με το κόκκινο και το κίτρινο δημιουργούν το πορτοκαλί , ενώ ανακατεύοντας το μπλε με το κόκκινο δημιουργούν το μωβ χρώμα. Στη συνέχεια μαθαίνουν πως αν προσθέσουν λίγο λευκό σε οποιοδήποτε άλλο χρώμα τότε δημιουργούν μία πιο ανοιχτή απόχρωση.


5
Το κάθε παιδί προσθέτει δύο χρώματα στην κάθε σβούρα, όπως δείχνουν οι φωτογραφίες. Αφού στεγνώσουν καλά πειραματίζονται με την περιστροφή της. Καθώς η σβούρα περιστρέφεται δίνεται η ψευδαίσθηση ότι χρώματα ανακατεύονται. Έτσι π.χ. η σβούρα με το κόκκινο και μπλε χρώμα, όταν περιστρέφεται, φαίνεται σαν μωβ. Αλλάζουν όμως πράγματι τα χρώματα; Τι μπορεί να συμβαίνει; Τα παιδιά καλούνται να διατυπώσουν τις υποθέσεις και τις παρατηρήσεις τους αναπτύσσοντας συλλογισμούς που εξηγούν αυτό που βλέπουν. Στόχος είναι τα παιδιά να καταφέρουν να συσχετίσουν το φαινόμενο της περιστροφής με την οπτική ψευδαίσθηση (ότι δηλαδή τα χρώματα φαίνεται να αλλάζουν, αλλά στην πραγματικότητα παραμένουν ίδια) κατανοώντας ότι κάποιες φορές οι αισθήσεις μας μπορούν να μας εξαπατούν. Η κατανόηση αυτή μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στην επιστημολογική εκλέπτυνση των παιδιών, διεγείροντας την περιέργειά τους για τον κόσμο που τα περιβάλλει.

